Geert Paes
Forum Gegeven Antwoorden
-
Fijn om te horen, Gaelle!!
Bedankt om ons op de hoogte te houden!
-
He Els,
Ikzelf heb helaas geen ervaring met het gebruik van Glutamine bij honden en katten .. Bij mijn weten is er in de literatuur niet zo heel veel over gepubliceerd in de diergeneeskunde (ik vind wel terug dat het in de humane geneeskunde soms wordt ingezet voor IBD). Binnen de diergeneeskunde vind ik enkel een paar studies die het gebruik ervan bestuderen bij honden waarbij een deel van de dunne darm werd verwijderd. Misschien dat iemand anders er wel ervaring mee heeft? Ik heb je vraag even gepost in het forum ‘moeilijke klinische cases’, omdat dat meer bekeken wordt!
Groetjes,
Geert
-
He Els,
Ikzelf heb helaas geen ervaring met het gebruik van Glutamine bij honden en katten .. Bij mijn weten is er in de literatuur niet zo heel veel over gepubliceerd in de diergeneeskunde (ik vind wel terug dat het in de humane geneeskunde soms wordt ingezet voor IBD). Binnen de diergeneeskunde vind ik enkel een paar studies die het gebruik ervan bestuderen bij honden waarbij een deel van de dunne darm werd verwijderd. Misschien dat iemand anders er wel ervaring mee heeft? Ik heb je vraag even gepost in het forum ‘moeilijke klinische cases’, omdat dat meer bekeken wordt!
Groetjes,
Geert
-
He Karin,
Aaarrhh, dit is zo’n IMHA gevalletje waar je als dierenarts knettergek van wordt 😉 Ik zie helaas wel vaker hondjes zoals dit hondje die wel reageren op de medicatie, maar die je maar niet kan afbouwen. Ik denk dat het onveilig zou zijn op dit moment om de prednisolone af te bouwen, omdat de kans heel groot is dat de hond dan terug hervalt (als je naar de resultaten van zijn bloedonderzoek kijkt dan lijkt hij zeker nog niet volledig ‘onder controle’ te zijn, dus afbouwen zal vermoedelijk snel tot herval leiden). Dus het is goed van je dat je denkt aan mogelijke volgende stappen.
Splenectomie is zeker iets dat je zou kunnen overwegen. De resultaten van splenectomie bij honden met IMHA zijn wisselend. Ik heb twee studies bijgevoegd voor je. Eentje is een abstract van het ACVIM van twee jaar geleden waarin honden met NIET regeneratieve IMHA die niet reageerden op immunosuppressiva een splenectomie ondergingen. 75% van de honden verbeterden na splenectomie. OPGELET: dus zeker niet alle honden verbeterden en dit waren honden met NIET regeneratieve IMHA (die van jou lijkt eerder regeneratief te zijn). De andere studie is een kleine retrospectieve studie met slechts 7 honden met IMHA (en ze geven jammergenoeg geen duidelijke info over of deze regeneratief of niet regeneratief zijn). In deze studie werden wisselende resultaten gezien na splenectomie. Zeker niet overtuigende resultaten dat splenectomie werkt. Dat gezegd zijnde, is het zeker wel te overwegen als er echt niets helpt bij deze hond.
Wat een ander immunosuppressivum betreft, zou ik bij deze hond dan geneigd zijn om eerder voor leflunomide te gaan. Ik heb al een paar IMHA gevalletjes gezien die echt refractair zijn tov ALLES (allez, die wel wat respons vertonen op de cortico’s, maar die ik maar niet kan afbouwen en die niet reageren op andere immunosuppressiva, MMF inclusief) en die WEL reageren op de leflunomide. Leflunomide zal bij dit hondje ook beter te doseren zijn. Ik start meestal met ongeveer 2-4 mg/kg per dag. Er zijn tabletjes van 10 mg en 20 mg.
Ik zou in dit geval waarschijnlijk eerst voor de leflunomide gaan (voorlopig pred nog onveranderd houden) en kijken of je daarmee de hematocriet verder omhoog krijgt en dan de pred kan afbouwen. Moest dat niet werken dan kan je evt nog MMF proberen of dan zou ik voor splenectomie gaan. Uiteraard in dat geval wel duidelijk aan de eigenaar vertellen dat het zeker geen garantie is dat de splenectomie zal werken en uiteraard de mogelijke complicaties bespreken (al wordt deze operatie over het algemeen meestal wel behoorlijk goed verdragen). Meestal raad ik aan om op zijn minst de meest courante vectoroverdraagbare infecties (ehrlichia, babesia, anaplasma) uit te sluiten voor splenectomie. Vaak is dit al gedaan in de opwerking voor mogelijke onderliggende oorzaken voor de IMHA. Er is bij deze honden (zeker als ze op een hoge dosis prednisolone staan) altijd een risico op mogelijk thrombo-embolievorming en de hogere dosis prednisolone kan zeker ook zorgen voor vertraagde wondheling (indien je kan afbouwen voor de operatie is dat uiteraard altijd beter, maar het is niet altijd mogelijk).
Veel succes ermee en hou ons op de hoogte!!
Geert
-
He Jasmine,
Altijd zo vervelend wanneer een van je eigen dieren iets heeft! En meestal zijn het dan ook altijd lastige zaken en niet zomaar iets eenvoudig.
Urethraprolapse bij de kat is echt super super zeldzaam. Jammergenoeg is de diagnose van een urethraprolapse ook heel moeilijk met zekerheid te stellen zonder dat je met een flexibele endoscoop (in het geval van een kat moet dat een heel dun scoopje zijn) kan gaan kijken.
Ik moet zeggen dat ik ook al wel behoorlijk wat idiopathische cystitis (FIC) katjes gezien heb waarvan dat de penis top er zo uitziet. Vaak is dat doordat ze veel persen om te plassen en/of veel aan hun penistop likken. Niet alle FIC katjes vertonen noodzakelijk afwijkend plasgedrag. Sommigen vertonen enkel wat bloedverlies. Zie je nog iets van andere klachten bij je kat? Is het een katertje dat stress gevoelig is? Is er iets in de omgeving verandert? Is het een strikte binnenhuiskat of kan hij ook naar buiten? Het feit dat hij het al eens eerder heeft gehad en nu weer heeft, zou het zeker mogelijk zijn dat het om FIC gaat. Ik zou eerst proberen daarop te focussen (uiteraard kan dat ook een heel moeilijk probleem zijn om op te lossen ..) –> extra kattenbakken in huis, misschien andere kattenbakvulling proberen, kattenbakken die groot genoeg zijn (idealiter minstens 1.5 keer de lengte van de kat), extra waterbronnen, feliway in de stopcontacten, evt proberen met zylkene of een anxiolyticum als ACP etc.
Ik durf een urehtraprolapse zeker niet uit te sluiten, maar het is gewoon zodanig zeldzaam dat het niet het eerste voor mij zou zijn om aan te denken.
Misschien heeft iemand anders nog iets van advies?
Hou je ons op de hoogte?
Groetjes
Geert
-
He Kirsten,
Het kan bij calcinosis cutis een heel tijdje duren vooraleer dit beter wordt (kan tot een jaar duren). Soms lijken de letsels ook eerst wat erger te worden vooraleer ze beter lijken te worden. Kleinere letsels zouden uiteindelijk met succesvolle behandeling van de HAC moeten herstellen. Als het echt om grote letsels gaat dan is in sommige gevallen chirurgische resectie aangeraden. Het is belangrijk dat je ook zeker uitsluit dat er geen sprake is van secundaire pyodermie en deze ook behandeld, indien aanwezig.
Uiteraard (zonder alle bloedresultaten en de uitslagen van de LDDST te zien) kan ik moeilijk met zekerheid zeggen of deze hond HAC heeft. Sowieso is HAC veruit de meest voorkomende oorzaak van calcinosis cutis, dus als het klinisch beeld (PUPD, polyfagie etc) en het bloedbeeld (gestegen leverwaarden en ALP) en urineonderzoek (USG lager dan 1.030, evt proteinurie) en de resultaten van de LDDST passen bij een diagnose van HAC, dan zal deze hond hoogstwaarschijnlijk wel HAC hebben (kijk even in de protocollen naar interpretatie van LDDST resultaten bij de hond: LDDST – Praktische tips voor uitvoering en interpretatie – Online Vet Training). Er is ook een document dat je helpt om in te schatten hoe waarschijnlijk het is dat deze hond HAC heeft: Cushing – model ter inschatting van waarschijnlijkheid dat de hond cushing heeft – Online Vet Training
Als je behoorlijk zeker bent van je HAC diagnose en deze hond blijft toch nog PUPD behouden ondanks de trilostane en de resultaten van je ACTH stim zien er behoorlijk goed uit dan zou ik zeker nog aanraden om een urinecultuur te doen. Het zou kunnen dat deze hond een urineweginfectie heeft. Het kan uiteraard ook zijn dat deze hond een hogere dosis trilostane nodig heeft. Even goed kijken naar het klinisch beeld en naar de resultaten van de ACTH stim.
Moest je niet 100% zeker zijn van je HAC diagnose dan zou ik zeker (indien nog niet gedaan) ook nog totaal calcium (en idealiter ook geioniseerd calcium) bij deze hond bepalen. Hypercalcemie kan ook leiden tot calcinosis cutis en kan ook leiden tot PUPD.
Ik hoop dat je hiermee verder kan!
Veel succes ermee!
Geert
-
He Marie-Laure,
Aaarrrh die diabetes katjes!! Kunnen echt lastig zijn en je veel kopzorgen bezorgen!
Wat ik nog mis in je verhaal is hoe deze kat het klinisch deed na de opstart van de insuline. Je vermeld dat je een ‘spot glucose’ hebt gemeten nadat ze een week op 1 IU BID stond en nogmaals nadat ze een week op 2 IU BID stond, maar hoe deed de kat het op dat moment klinisch? Was er toen al sprake van verbetering in de polyfagie en bleef het gewicht stabiel? Het is uiteraard heel vervelend dat deze kat reeds voor het ontwikkelen van diabetes PUPD had, maar ik zou ergens wel verwachten dat met de diabetes de PUPD nog meer uitgesproken is geworden? Heeft de eigenaar daar iets van opgemerkt of is de PUPD voor de eigenaar altijd hetzelfde gebleven?
De reden waarom de klinische klachten zo belangrijk zijn, is omdat het je mogelijk een idee kan geven over of het op dit moment over een Somogyii zou kunnen gaan. Je zou dan ergens verwachten dat de kat het met een lagere insuline dosis klinisch goed deed en met het verhogen van de dosis weer terug klinische klachten van diabetes ontwikkelde (omwille van lange tijd gedurende dag van rebound hyperglycemie). Ik zou dat zeker nog even goed bekijken. Als deze kat nooit klinisch verbeterd is met de lagere dosissen insuline dan lijkt het me minder waarschijnlijk dat je hier echt met een Somogyii te maken hebt, dan zijn er nog een paar mogelijkheden:
Was deze kat voordat ze diabetes kreeg een ‘grazer’ of stond ze altijd op maaltijdvoeding? Aangezien ze zo ‘diep’ in glucose lijkt te gaan ongeveer 4-8 uur na de insuline injectie zou je evt kunnen proberen om ‘s ochtends en ‘s avonds met de insuline injectie een maaltijd te geven (telkens 1/3 van haar dagelijkse hoeveelheid) en dan tussen de insuline injecties in nog eens 1/6 (rond 12u ‘s middags) en nog eens 1/6 net voordat de eigenaar gaat slapen. Of, als de kat een ‘grazer’ was dan zou je ze terug gewoon ‘ad libitum’ eten kunnen geven (uiteraard lukt dit niet als het het type kat is dat onmiddellijk de volledige hoeveelheid voor de hele dag opeet ;-), in dat geval kan je beter werken met 2 grote maaltijden MET de insuline injectie en nog twee kleinere maaltijden tussen de insuline injecties in).
Op basis van deze freestyle curves kan je qua dosis prozinc zeker niet hoger gaan (te groot risico op erge hypo’s), dus als je zeker bent dat de kat niet ‘klinisch goed was’ met een lagere dosis insuline en als je de curves en klachten niet beter krijgt met de maaltijden wat aan te passen dan is de enige andere optie dat je gaat voor een ander insuline preparaat en je zal heel binnenkort ook meer gaan horen over een nieuw oraal product voor de behandeling van katten met diabetes, dus dit kan dan mogelijk ook een optie zijn (zal hoogstwaarschijnlijk in maart op de markt komen!). OPGELET: als de kat het klinische GOED doet, staar je dan aub niet blind op de curve!! Er zijn veel katten die gedurende een groot deel van de dag uitgesproken hyperglycemie hebben, maar het klinisch heel goed doen. Je zou dus zeker nog even een paar weken kunnen wachten en met deze dosis kijken wat er gebeurt. Doet de kat het klinisch heel goed (polyfagie is opgelost en gewicht blijft stabiel) dan moet je uiteraard niet veel meer doen dan de kat goed klinisch opvolgen en binnen een 3-tal maanden nog eens een freestyle doen om te zien hoe het eruit ziet. MAAR als de kat het klinisch NIET goed doet en je krijgt het niet opgelost met aanpassing van maaltijden dan kan je evt voor een langerwerkend insuline preparaat gaan (in dit geval lijkt me glargine (lanthus) dan de beste optie) OF het nieuwe oraal product dat binnenkort beschikbaar wordt.
Ik kan niet genoeg benadrukken dat het klinisch beeld echt het allerbelangrijkste is!! Soms staren dierenartsen zich blind op de curve die er niet goed uitziet, terwijl de patient het klinisch wel heel goed doet. In die gevallen: niet te veel kijken naar de curve en gewoon kijken naar hoe de patient het klinisch doet!
Hopelijk kan je hiermee verder!
Groetjes,
Geert
-
Spijtig om te horen, Hilde! Maar vermoedelijk het beste voor het hondje.
Als je ‘meldingen’ wil ontvangen (e-mail wil krijgen wanneer iemand geantwoord heeft op een bericht van jou) dan moet je even bij het forum aanklikken ‘inschrijven en meldingen ontvangen’ (de groene box die rechtsboven staat).
Groetjes
Geert
-
He Fien,
Een antwoord op je vraag ivm atenolol kan je vinden in de podcast met Prof. Dr. Pascale Smets: De hartpatient in de praktijk – Interview met Prof. Dr. Pascale Smets (OVT’s Zomergasten) – Online Vet Training
Als je begint te luisteren vanaf 57:45 min (dus helemaal einde van podcast) dan hebben we het over het gebruik van beta blockers bij katjes met HCM en bespreken we ook de volledige behandeling voor katten met HCM.
Wat betreft de dosis butorphanol: dat is idd de dosis die wij bij ons in de kliniek aanhouden.
Groetjes,
Geert
-
He Ilse,
Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier zelf geen ervaring mee heb. Misschien iemand anders?
Zou het katje zeker wel goed opvolgen. Herval van FIP is helaas ook steeds mogelijk. Hopelijk is dat niet het geval bij dit katje en is het mogelijk reactie op vaccinatie (maar wel ondertussen al een week geleden, dus acute reactie op vaccinatie lijkt dan weer minder waarschijnlijk). Even goed opvolgen.
Hou ons op de hoogte en hopelijk heeft iemand anders meer ervaring met vaccineren van katjes die behandeld zijn met GS-441524!
Geert
-
He Margot,
Als dit gemotiveerde eigenaars zijn (en lijkt me wel omdat ze ook naar Gent gegaan zijn voor de EPI diagnose) dan zou ik toch een paar bijkomende onderzoeken doen om nog wat verdere info te krijgen:
1) Algemeen ontlastingsonderzoek om parasitaire infecties uit te sluiten (indien nog niet gedaan)
2) Een basaal cortisol om een atypische addison uit te sluiten (misschien niet het meest waarschijnlijke, maar ter volledigheid zou ik dit wel ook uitsluiten)
3) Urineonderzoek om toch 100% zeker te zijn dat de hond geen eiwitten via ontlasting verliest
4) Evt galzuren pre en post om toch 100% zeker te zijn dat de leverfunctie helemaal ok is
5) Als het mijn eigen hond was, zou ik ook nog echo abdomen doen om toch even alles nog eens goed te bekijken.
Komt daar allemaal niets uit dan zou je puur eerst kunnen proberen met eiwitten in voeding te verhogen (evt op zelfde dieet behouden, omdat hij het daar goed mee lijkt te doen, maar idd cottage cheese extra toevoegen OF je zou haar naar een hoog eiwit, hoog vet, maar laag in vezel dieet kunnen switchen zoals bv. hills d/d of RC gastro intestinal high energy). Uiteraard is het wel ook mogelijk dat deze hond met een voedselallergie zit. Moesten de eiwitten laag blijven dan zou ik ook wel eens proberen met een gehydrolyseerd eiwit dieet.
Volgende stap zou dan inderdaad zijn om toch biopten te gaan nemen van het maagdarmkanaal.
Is het B12 gemeten wanneer de hond B12 gesupplementeerd kreeg? Want als dit een waarde is NA of TIJDENS supplementatie dan zou ik de supplementatie zeker verderzetten.
Veel succes ermee en hou ons op de hoogte!
Geert
-
He Celia,
Ik ben het met Kim eens dat het lichamelijk onderzoek enorm belangrijk is bij deze dieren om een beetje een idee te krijgen van in welke richting je moet denken .. Ik vind het altijd heel moeilijk om advies te geven over FUO patienten die ikzelf niet kan onderzoeken, omdat FUO en een hoog CRP veroorzaakt kan worden door zowat alles: inflammatie, infectie, immuungemedieerd en neoplasie … Hoe hoog was de dosis cortico’s die deze hond heeft gekregen? Wat en hoeveel en hoe lang heeft hij het gekregen en was er iets van beterschap met de cortico’s of helemaal niets?
Wat betreft verdere opwerking voor FUO’s pak ik het altijd als volgt aan:
1) Heel grondig lichamelijk onderzoek:
– je wilt heel goed luisteren naar het hart en de longen (iets van bijgeruis?? iets van afwijkingen op de longen??)
– je wil alles goed palperen: lymfeknopen, huid goed voelen of er ergens nodules of afwijkingen zijn, schildklier regio palperen, melkklieren palperen
– je wil zeker een rectaal onderzoek doen (iets afwijkend met anaalzakken?? of andere afwijkingen?)
– je wil de nek en rug goed palperen –> iets van nekpijn (goed nek naar beneden, boven, links en rechts plooien), iets van rugpijn (volledige wervelkolom goed op drukken), staart naar omhoog en opzij bewegen.
– je wil de lange botten en gewrichten goed palperen –> loopt de hond volledig normaal of loopt hij voorzichtiger? Reageert hij wanneer je de gewrichten plooit/strekt? reageert hij bij druk op de lange beenderen en metafyses?
2) volledig bloedonderzoek en urineonderzoek met urinecultuur –> ik zie dat je hemato en CRP hebt gedaan, maar ik zou zeker ook de volledige biochemie herhalen. Zeker ook een volledig urineonderzoek en een urinecultuur. Als eiwit positief is in de urine dan ook een e/c ratio doen. Als de hond koorts boven de 40C maakt, kan je ook een bloedcultuur doen.
3) Testen voor tekenoverdraagbare infecties: de klachten lijken al wat langer bezig te zijn. Hierdoor zouden de serologische testen betrouwbaar moeten zijn (kunnen in het acute stadium vals positief zijn). Je zou dus bv. kunnen starten met een 4dx voor lyme, ehrlichia en anaplasma –> als een van de infecties positief is dan moet je nog een PCR test doen (voor ehrlichia of anaplasma) of kwantitatieve serologie (voor lyme). Ik moet wel zeggen dat lyme, ehrlichia, anaplasma minder waarschijnlijk lijken als hij twee weken doxy heeft gekregen en je met die doxy helemaal niets van beterschap hebt gezien. Als de hond een buitenlandsanamnese heeft (zuiden of oosten van europa) dan ook serologie voor babesia en leishmania. Ik zou hem ook testen (fecale baermann) voor longworm gezien hij toch een episode van afwijkende ademhaling heeft vertoont. Fecale baermann kan vals negatief zijn, dus behandelen voor longworm zou ik sowieso ook doen, want daar kan je niet veel fout mee doen.
4) Echo abdomen en RX thorax –> je schreef in je email dat je een grotere linker nier hebt gezien op echo. Wat is groot? Was er dilatatie van het nierbekken? Zag de nier er afwijkend uit (bv. meer echogeen)? Je zou deze nier kunnen aanprikken voor cytologie. Als het nierbekken gedilateerd is dan zou het mogelijk om een pyelonefritis kunnen gaan, dan is het nog belangrijker om de nierwaarden ook te weten en een urineonderzoek met cultuur te doen.
5) Echocardio –> als ik met alle bovenstaande onderzoeken nog steeds geen antwoord heb dan doe ik bij deze dieren ook echocardio om bv een endocarditis uit te sluiten.
6) Als ik met het bovenstaande nog geen antwoord heb dan worden de volgende onderzoeken belangrijk: aanprikken gewrichten om polyarthritis uit te sluiten. Evt aanprikken cerebrospinaalvocht –> het is een jonge Beagle dus steroid responsieve meningitis kan heel goed bij deze hond (ik zou wel verwachten dat hij toch iets van pijn vertoont wanneer je zijn nek naar beneden beweegt).
7) verdere testen (bv. spec PL, eiwitelectroforese, stollingstesten etc..) laat ik meestal afhangen van het klinische beeld en mijn bevindingen op lichamelijk onderzoek.
8) En dan zitten we uiteraard altijd nog met de speciale infecties zoals Bartonella. Bartonella kan bij dergelijke gevallen uiteraard ook .. De grote merde van Bartonella is dat het niet heel betrouwbaar is om de diagnostische testen die je in Belgie kan doen te doen. Als je dan echt betrouwbaar wil testen dan moet je eigenlijk het bloed opsturen naar North Carolina: Microsoft Word – AH Test Options 5-14-18 AMM (galaxydx.com) Het is niet moeilijk om te doen en kan perfect, maar het is logistiek een beetje een gedoe en kost uiteraard wel wat geld (de testen op zich vallen mee van prijs, maar je moet het wel ook via DHL of FedEx versturen). Je kan altijd serologie en PCR voor Bartonella in het labo hier in Belgie laten doen, maar weet dat er zeeeeer vaak vals negatieve resultaten gezien worden, dus een negatieve test sluit het nooit uit.
Celia, als dit heel gemotiveerde eigenaars zijn dan zou ik eerlijk gezegd aanraden om de hond door te sturen. FUO’s kunnen echt super lastig zijn en als je uit de meest voor de hand liggende onderzoeken geen antwoord krijgt dan wordt het belangrijk om te denken aan verdere onderzoeken als echocardio, bloedcultuur, gewrichtsvochtanalyse, CSF analyse, herhalen beeldvorming door radioloog etc. Jullie hebben al verschillende behandelingen geprobeerd zonder beterschap .. Ik zou deze hond zeker niet zomaar terug op cortico’s plaatsen voordat je alle verdere onderzoeken laat doen, want dat kan het uiteindelijk heel moeilijk maken om nog een diagnose te kunnen stellen. Het is beter dat je dan doorstuurt voordat er qua behandelingen vanalles geprobeerd wordt. Het CRP van deze hond is heel erg hoog, dus er is zeker iets serieus aan de hand. Weten wat dat exact is, zal heel belangrijk zijn indien je deze hond de juiste behandeling wil kunnen geven.
Veel succes ermee en hou ons op de hoogte!
Geert
-
He Hilde,
Zou je misschien een beetje meer info over deze hond kunnen geven? Wat zijn zijn nierwaarden op dit moment (meest betrouwbaar is wanneer ze zijn van een moment waarop hij goed gehydrateerd is)? En hoe uitgesproken is de hypertensie en de proteinurie? Als de hypertensie heel uitgesproken is en de proteinurie niet super uitgesproken is dan kan het zijn dat met behandeling van de hypertensie de proteinurie ook beter wordt en dan zou je eerder kunnen inzetten op amlodipine (evt met heel lage dosis ACEi of ARB, tenzij het echt IRIS stadium IV betreft of het dier algemeen niet goed is). Als de proteinurie meer uitgesproken is dan de hypertensie dan kan het toch misschien aangewezen zijn om iets van ACEi of ARB (bv aan super lage dosis) te geven, omdat je dan ook iets tegen die proteinurie wil doen. Sowieso is het bij een geval van vergevorderde nierziekte NOG belangrijker om de nierwaarden, elektrolyten en bloeddruk te controleren na de start van de ACEi of ARB –> in geval van vergevorderde nierziekte doe ik dat dan bv al na 3-5 dagen en wacht ik geen volledige week.
Groetjes,
Geert
-
Super fijn nieuws, Kim!!
Bedankt om ons op de hoogte te houden!
Goede eindejaarsfeesten :-)!!
-
He Fien,
Oh, wat triestig 🙁
Je hebt duidelijk echt je best gedaan voor dit hondje!! Maar ik snap dat het evenzeer altijd even slikken is als het slecht afloopt ..
Wel een interessant verhaal!
Bedankt om ons op de hoogte te houden!
Geert
